Τι είναι η Ομοιοπαθητική και ποιες ασθένειες θεραπεύει;
Η Ομοιοπαθητική είναι μια τελείως φυσική ιατρική επιστήμη. Στοχεύει στην ενδυνάμωση του οργανισμού κινητοποιώντας τις αμυντικές του δυνάμεις και αποκαθιστώντας την διαταραγμένη του υγεία. Στην Ομοιοπαθητική Ιατρική κάθε ασθενής προσεγγίζεται εξατομικευμένα σαν μια τελείως ξεχωριστή περίπτωση. Δεν υπάρχουν ασθένειες αλλά ασθενείς με συγκεκριμένο νόσημα. Ο ανθρώπινος οργανισμός θεωρείται ενιαίο σύνολο, σώματος – συναισθήματος – διανόησης και όχι μεμονωμένα συμπτώματα. Συνεπώς δεν έχει νόημα η ερώτηση «έχετε φάρμακο για την τάδε ασθένεια;» Στους 10 ασθενείς με «ίδια» νόσο μπορεί να λάβει ο καθένας τους ένα διαφορετικό ομοιοπαθητικό φάρμακο!
Τι είναι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα και πόσο επικίνδυνα είναι;
Τα Ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι ουσίες που προέρχονται από την φύση (φυσικής, ζωικής ή ορυκτής προέλευσης), παρασκευάζονται με φυσικό τρόπο και δεν έχουν καμία σχέση με τα χημικά φάρμακα. Αποτελούνται από μοριακά συμπλέγματα νανοσωματιδίων τα οποία ενεργούν πάνω σε ολόκληρο τον οργανισμό, ενισχύοντας τον αμυντικό του μηχανισμό με αποτέλεσμα την θεραπεία και ανανέωση του οργανισμού, και κατά συνέπεια την εξαφάνιση των επί μέρους συμπτωμάτων. Διατίθενται σε πολλά φαρμακεία και είναι αναγνωρισμένα από τον Ε.Ο.Φ (Ελληνικός Οργανισμός Φαρμάκων) και την Ε.Ε.
Κατά τη διαδικασία παρασκευής τους έχουν αραιωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να καταργηθεί οποιαδήποτε πιθανότητα τοξικότητας, ενώ αντιθέτως έχει ενταθεί η θεραπευτική τους ικανότητα. Γι αυτόν τον λόγο τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δίνονται και σε περιπτώσεις που άλλα φάρμακα αντενδεικνύονται, όπως η κύηση, ηπατίτιδα, βρεφική ηλικία κ.α. Σε περίπτωση που από απροσεξία των γονέων κάποιο παιδάκι καταπιεί πολλές κάψουλες ή σφαιρίδια κάποιου Ομοιοπαθητικού Φαρμάκου ΔΕΝ χρειάζεται να ανησυχήσετε ή να γίνει πλύση στομάχου στο παιδί.
Προκαλούν αντιδράσεις τα ομοιοπαθητικά φάρμακα;
Ένα μικρό ποσοστό ασθενών, τις πρώτες ημέρες της αγωγής, πιθανόν να παρουσιάσει εντονότερα κάποιο από τα συμπτώματα που ήδη είχε, σε όρια τελείως ακίνδυνα για τον οργανισμό. Αυτό αποτελεί ένδειξη ισχυρή ότι έχει αρχίσει η ενδυνάμωση του οργανισμού άρα και η θεραπεία του. Ωστόσο, μόνον ο γιατρός είναι σε θέση να εκτιμήσει αν πρόκειται για την θεραπευτική επιδείνωση ή κάτι άλλο όπως π.χ. ένα τυχαίο κρυολόγημα, μια διάρροια από τροφική δηλητηρίαση κ.τ.λ. συνεπώς αυτόν και πρέπει να συμβουλεύονται σε κάθε περίπτωση οι ασθενείς.
Η αρχική αύξηση των συμπτωμάτων είναι απαραίτητη για την θεραπεία;
Αυτό δεν είναι απαραίτητο. Πολύ συχνά η θεραπεία επέρχεται δίχως να παρουσιαστεί έξαρση στα συμπτώματα. Στην ομοιοπαθητική θεραπεία βέβαια το φαινόμενο της λεγόμενης “θεραπευτικής επιδείνωσης” δεν είναι ασυνήθιστο μιας κι ο οργανισμός ωθείται να βρει μια νέα ισορροπία μέσω του κεντρικού του αμυντικού μηχανισμού. Αυτό όμως γίνεται πάντοτε μέσα στο πλαίσιο της ασφαλούς οικονομίας του όλου οργανισμού και δεν περιέχει κανέναν κίνδυνο ζημίωσης ή επιδείνωσης της παθολογίας.
Πόσο διαρκεί μια θεραπευτική αγωγή και από τι εξαρτάται;
Σε μια οξεία ασθένεια το θεραπευτικό αποτέλεσμα είναι άμεσο και επιτυγχάνεται σε σύντομο χρόνο, δηλαδή σε μερικές ώρες έως κάποιες μέρες. Στις χρόνιες περιπτώσεις όμως δεν είναι δυνατόν – τις περισσότερες φορές τουλάχιστον – να υπάρξει άμεσο τελικό θεραπευτικό αποτέλεσμα, ιδιαίτερα όταν οι ασθενείς έχουν υποστεί αρκετό καιρό ανοσοκαταστολή. Ωστόσο όμως οι πρώτες ευεργετικές αλλαγές φαίνονται σε λίγες μέρες ή εβδομάδες. Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από την βαρύτητα του προβλήματος, την χρονιότητά του, την χρήση άλλων φαρμάκων, την κληρονομικότητα, την ηλικία του ατόμου κ.ά.
Είναι απαραίτητο να συνεχίζει ο ασθενής επ’ άπειρον την ομοιοπαθητική αγωγή;
Όχι. Από τη στιγμή που θα αισθανθεί αρκετά καλά, συμβουλευόμενος και τον ομοιοπαθητικό ιατρό του, μπορεί να σταματήσει την αγωγή και να επανέλθει στο γιατρό μόνο σε περίπτωση εμφάνισης κάποιας ασθένειας.
Μπορούν να γίνονται συγχρόνως ομοιοπαθητική και άλλες θεραπείες;
Βεβαίως μπορούν να λαμβάνονται παράλληλα όλα τα απαραίτητα (χημικά) φάρμακα, κατόπιν συνεννόησης με τον ομοιοπαθητικό ιατρό και να ακολουθούνται άλλες αναγκαίες θεραπείες όπως βελονισμός, φυσιο- και ψυχοθεραπεία κ.λπ.
Υποτροπιάζει ένας ασθενής μετά την ομοιοπαθητική θεραπεία;
Είναι δυνατόν ένας ασθενής μετά από μια επιτυχή ομοιοπαθητική θεραπεία κάποια στιγμή να υποτροπιάσει. Αυτό εξαρτάται :
α) από το πόσο υγιής είναι ο οργανισμός,
β) από το είδος και τη χρονιότητα της αρρώστιας που είχε,
γ) από έντονες ταλαιπωρίες, ψυχικές ή σωματικές, που έδρασαν επάνω του κατά τον χρόνο που είναι βελτιωμένος από την αρχική του αρρώστια
ε) από έντονη τοξίνωση του οργανισμού με χημικά φάρμακα, δηλητήρια, ναρκωτικές ουσίες, εντατική ακτινοβολία, κ.λπ.
δ) από το πόσο σωστά τηρεί τις συστάσεις του γιατρού μετά τη διακοπή των φαρμάκων
Αν παρουσιαστεί κάποιο οξύ πρόβλημα κατά τη διάρκεια της θεραπείας;
Αν κατά τη διάρκεια της θεραπείας παρουσιαστεί κάποιο οξύ πρόβλημα (κρυολόγημα, διάρροια, έντονος πονοκέφαλος, επιπεφυκίτις κ.λπ.), το καλύτερο θα είναι ο ασθενής να έλθει σε επαφή με τον ομοιοπαθητικό ιατρό του για να λάβει το αντίστοιχο ομοιοπαθητικό φάρμακο και οδηγίες. Αν όμως δεν μπορέσει να επικοινωνήσει άμεσα με τον ιατρό του και πρέπει οπωσδήποτε να λάβει θεραπεία, θα ακολουθήσει την συμβουλή οποιουδήποτε κλασικού συναδέλφου ιατρού. Δεν υπάρχει κανένας φόβος παρενέργειας ή κάποιας αρνητικής αλληλεπίδρασης μεταξύ των χημικών και ομοιοπαθητικών φαρμάκων.